KOMUNIKAT
MAZOWIECKIEGO WOJEWÓDZKIEGO LEKARZA WETRYNARII

Na podstawie przepisów Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju wsi z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie przeprowadzenia ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie (Dz. U. poz. 1737)

OGŁASZAM

że w dniach od 25 kwietnia do 2 maja 2021 r. planowane jest przeprowadzenie akcji szczepienia doustnego lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie w następujących powiatach województwa mazowieckiego: powiat łosicki, powiat ostrowski z wyłączeniem gminy Wąsewo, powiat siedlecki i m. Siedlce, powiat sokołowski, powiat węgrowski.

INFORMACJA
DOTYCZĄCA POSTĘPOWANIA ZE ZWIERZĘTAMI, KTÓRE ZETKNĘŁY SIĘ ZE SZCZEPIONKĄ PRZECIWKO WŚCIEKLIŹNIE LISÓW

Lis jest głównym przenosicielem wścieklizny. Szczepionka zostanie wyłożona metodą zrzutów z samolotów na obszarach leśnych, polach i łąkach.
Skuteczność przeprowadzanej akcji osiągnięta zostanie na drodze kilkukrotnego rozrzucenia przynęt wiosna- jesień).
Przynęty mają kształt krążka koloru zielono-brązowego. W środku umieszczony jest plastikowy blister z płynną szczepionką przeciwko wściekliźnie.
Po przegryzieniu blistra przez lisa – szczepionka w zetknięciu ze śluzówką jamy ustnej wytwarza odporność immunologiczną przeciwko wściekliźnie.
Szczepionka jest przeznaczona tylko do szczepienia lisów. Dla innych zwierząt nie posiada ukierunkowanego działania przeciwko wściekliźnie.
Dla zwierząt domowych gospodarskich i innych zwierząt wolno żyjących szczepionka jest nieszkodliwa.
Zagrożeniem dla zdrowia człowieka może być bezpośredni kontakt na otwarte rany, oczy, jamę ustną i nos. W takich przypadkach należy gruntownie przemyć te miejsca wodą z mydłem. O zaistniałych przypadkach należy powiadomić lekarza medycyny.
Wszelkie kontakty z przynętą wykluczają możliwość przyjęcia jej przez lisy. Przy kontaktach zwierząt domowych i gospodarskich z przynętami uprasza się hodowców o bezwzględne zgłoszenie takich przypadków lekarzowi weterynarii.
Przypadki te winny być protokolarnie opisane, a dalsze postępowanie musi być oparte na klinicznej obserwacji pod nadzorem lekarza weterynarii ze zwróceniem uwagi na symptomy neuropatologiczne i alergiczne.